Animalarky 

* * *
მასლაათობს ორი ვირი,
გულწრფელი და პირდაპირი.
თქვა დიდყურამ:
- რომ იცოდე,
მე ისეთი ვირი ვარო,
გულში რამეს თუ გავივლებ,
იმავ წუთში ვყვირივარო.
მეორემ თქვა:
- შენზე უფრო გავაკვირვე სავირეთი,
რადგან სათქმელს ჯერ ვყვიროდი,
მერე გულში გავივლებდი

* * *
დაიბადა სპილო -
ას თხუთმეტი კილო.
დედამისი დარდობს:
გამხდარი ხარ, შვილო!

* * *
ბუმ დამოძღვრა თუთიყუში:
პაკო, დაიმოკლე ენა!
ისეთია შენზე წყენა,
რომ არა გაქვს წარმოდგენა.
კუ, არწივი,ზებრა, გველი,
შენს ერთ გამოფრენას ელის.
სხვა გზა აღარა გაქვს პაკო, -
უნდა სუყველანი აქო!

* * *
დათვს ბელისთვის
ბევრჯერ უთქვამს:
„ - დაანებე თავი ფუტკარს,
ფუღუროში თავს თუ შეყოფ,
მაგ ცხვირს მწარედ დაგითუთქავს.“
ესე ამბავია ძველი:
არ უჯერებს რჩევას ბელი,
ახლა თვალები აქვს სველი,
დედის დახმარებას ელის.

* * *
ღამეა და ისე ბნელა,
ტყეში არაფერი არ ჩანს.
სადღაც დათარეშობს მელა,
კურდღელს აუჩქარდა მაჯა.
ვიღაც წივის,
ვიღაც ღნავის,
ჭოტი აკვარკვალებს თვალებს,
გამწარებით ჩხავის ყვავი ...
ინათებდეს, ნეტავ, მალე ...

* * *
რაა წიგნი?
ყდა და შიგნით -
ტექსტი, ლექსი, ნახატი;
სიხალისე, სიყვარული -
გადამდები სახადი;
ჩვენი ეზოს,
ტყის და ველის
ამბები და დრამები;
წამოზრდილი შვილები და
ჯერაც ბავშვი მამები.
რაა წიგნი?
ყდა და შიგნით -
რამდენიმე ნახატი.
გეთხოვებით,
მიმთავრდება
მელანიც და ქაღალდიც.
აბა, კარგად,
მომავალი ნახატების ნახვამდის.

Animalarky
(Translated by Lyn Coffin)

* * *
Here two Donkeys try debating
One hold forth, the other’s waiting.
Says the one more deeply gray:
“I’m Donk-Quicksote, you might say.
First to feel, and first to bray.”
Said the other louder, stronger.
“Donkey, you could not be wronger.
I bray first and best and longer.”

* * *
An elephant was born today
How many kilos does he weigh?
At “120” he weigh in
Sorrowful mom says, “You’re so thin!”

* * *
Worried Owl, who started teaching
Corrects a Parrot’s over-reaching
“Poll, you should curb your tongue,
Or you’ll end up in the dung.
Since these days you can fly off,
Better not to mock and scoff.
Praise to snakes and eagles give
Praise the zebras – You might live!”

* * *
Many times the big Brown Bear
Informed his Cub – “You’d best beware.
Stick your nose in hollow tree,
Sorrow comes eventually.
“Live let live’ includes the bees –
Even those who live in trees.”
But Cub, was curious, not wise –
Now he runs to mom and cries.
* * *
In the woods,
the dark night falls.
Owl begins his
ghostly calls.
Was that the Fox
why just ran past?
Rabbit’s heart
is beating fast.
Crow was wailing,
something sobbed –
Something howled like something robbed.
Above the night shines thin the Moon
May the day break cover soon!

* * *
Don’t ask me: What is a book?
Part the covers – take a look.
Here a rhyme and there a drawing.
Snakes a-slither, Crows a-cawing.
Tales of fascinating creatures,
Charming and alarming features.
Grownups, kids, both sweet and snarky
Bray and say – Animalarky!

How’d I write this book of mine?
Willy-nilly, line by line.
Ink like ceiling paint will dry,
Till we meet again – Goodbye!